Бақайдгирӣ Ворид
Ворид ба сомона
tj
Дар давоми 25-соли истиқлолият қисми зиёди гӯшаву канори кишвар ободу зебо гардида, гул-гул шукуфтааст ва амвоҷи зебогиҳо гардидааст. Ҳар нафаре, ки ҳисси муҳаббат ба ватан ва эҳсоси ободиву созандагӣ дорад мехоҳад баҳри ободии
Дар толори маҷлисгоҳи Раёсати АИ ҶТ бо иштироки намояндагони кишварҳои хориҷӣ-олимону донишмандони ҳавзаҳои форсизабон, давлатҳои муштаракулманофеъ, тоҷикзабонони Осиёи Марказӣ ва Аврупо инчунин намояндагони Ҳукумати кишвар,
Душанбе, 10.10.2016 /АМИТ «Ховар»/. 8 октябри соли равон бахшида ба ҷашни 25- солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Амфитеатри «Боғи Ирам» гулчини сурудҳои ватандӯстона баргузор гардид.
Хуҷанд, 07.10.2016. /АМИТ «Ховар»/. Айни замон дар шаҳру навоҳии вилояти Суғд сафарбарнамоии ҷавонон ба сафи Қуваҳои мусаллаҳи кишвар идома дорад.
Заиф гардидани пояҳои сиёсии ҳокимияти вақт дар авохири садаи 20-ум ва фароҳам омадани шароити мусоид барои ба даст овардани истиқлолияти миллӣ ба он оварда расонд, ки миллати тоҷик низ дар шумури дигар халқиятҳо хостгори комилияти сиёсиву
Об неъмати Худододест, ки ҳастии инсон маҳз аз он вобастааст. Об ҳастиест, ки арзандатар ва арзишмандатар аз ҳар неъмат буда, бидуни он одамї, набототу њайвонот зинда намемонад. Яке аз мушкилоте, ки имрӯз ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст,
Бо мақсади боло бурдани донишу малака ва зич намудани робитаи раисони кумитаҳои иҷроияи ибтидоии ҳизбӣ ва ташкилотҳои ибитидоии ҳизбӣ бо Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шоҳмансур, дар асоси нақшаи чорабиниҳо чанд
Забони давлатӣ дар ҳама давру замон яке аз падидаҳои даврони Истиқлолият маҳсуб ёфта, ҳамчун як рукни асосии давлатдорӣ дар пойдории давлату миллат нақши муҳим мебозад. Боиси ифтихор аст, ки дар даврони соҳибистиқлолии
Боиси зикр аст, ки ягона воситаи чопию тарғиботии ғояҳои созандаи ҳизб, барномаи пешазинтихоботии он инъикоскунандаи фаъолиятҳои ҳизбию сиёсӣ, таҳаввулотҳо дар ташкилотҳои он, ҳамчунин сафарбаркунии мардум барои иқдому
Инсонҳо бо фарҳанг, расму оин ва этиқоди худ аз ҳамдигар тафовут доранд. Пайравӣ ба дину оин ва иҷрои рукнҳои он низ барои ҳар дину мазҳаб фарз аст. Аслан, бар ҳеҷ як дин ё мазҳаб бояд бартарият дода нашавад, то василаи