Имсол аз он рӯзе, ки миллати озоду озодипарвар ва фарҳангсолори тоҷик ба муҳимтарин дастоварди таърихии сиёсӣ-Истиқлолияти давлатӣ ноил шуд, 31 сол сипари гардид.
Воқеан ҳам, Истиқлолияти давлатӣ ифтихор ва нангу номуси мост, он нишонаи соҳибихтиёрю соҳибдавлатӣ ва озодии миллати куҳанбунёди тоҷик аст. Маҳз бо шарофари ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ халқи соҳибному сарбаланди тоҷик номаи қисматашро бо дасти худ навишт ва низоми давлату давлатдориашро мустақилона амалӣ намуд. Имрӯзҳо тамоми мардуми дар гаҳвораи андешаю хирад тарбияёфтаи тоҷик дар васфи Истиқлолияти давлатӣ бо ифтихору сарфарози ва муҳаббату садоқати ватанпарварона ҳарф зада, аз ин руйдоди муҳими воқеан ҳам қисматсози таърихӣ шукронагӯён қисса мекунанд.
Истиқлолияти давлатӣ барои тоҷикон ба осонӣ муяссар нагардидааст. Ин неъмати саодатбахш бар ивази маҳрумиятҳо, бо баҳои ҷони ҳазорон нафар ва баъди ҳалли мушкилотҳои сахту сангини зиёд ба даст омадааст, ки ин воқеияти таърихист. Дар айёми барои халқи Тоҷикистон тақдирсоз, дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанд Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор шуд, ки он ояндаи миллати моро куллан тағийр дод. Дар он давраи ҳассостарини таърихи миллат фарзанди фарзонаи халқи тоҷик Эмомалӣ Раҳмон зимоми сангини ҳокимиятро ба дӯши худ гирифт.
Бо гузашти замон воқеаҳои сарнавиштсоз собит намуданд, ки интихоби Эмомалӣ Раҳмон дар маснади Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Сарвари давлат як падидаи барҷастаи ояндасоз мебошад. Бо шарофати иродаи қавии сиёсӣ ва заҳмату талошҳои шабонарӯзии Президенти тозаинтихоб муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нақшаҳое, ки дар Иҷлосияи таърихии Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба хотири оштии миллӣ, таъмини сулҳу субот ва пешрафти минбаъдаи кишварамон таҳрезӣ шуда буд, дар як фосилаи кӯтоҳи таърихӣ амалӣ гардиданд.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз нахустин рӯзҳо тамоми саъю кӯшишҳои худро ба он равона намуданд, ки оштии ҷанги шаҳрванди хомӯш гардида, вазъи сиёсии кишвар ба эътидол оварда шуда, тамоми мақомотҳои фалаҷгардидаи ҳокимияти давлатӣ муҷаддадан ба фаъолияти ҷиддӣ шуруъ намоянд.
Мушкилоти хорошикани он солҳои пӯрошубу пурҳаводис, аз таъмини мардуми сарсону парешон бо маводи ниёзи аввал, бозгардонидани муҳоҷирони иҷборӣ, фароҳам овардани амнияти мардум, парастории бечорагону озордидагон ва садҳо мушкилотҳои дигар то ба поягузории асосии ҷомеаи демократии дунявӣ, ба роҳ андохтани низоми нави иқтисодиёти миллӣ, муаррифии тоҷикон ва таъриху фарҳанги онҳо дар ҷаҳони муосир ва ҳазорҳо ташаббусу ибтикороти арзишманди бевоситаи Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд, ки мардум ин ҳама ҷаҳду талош, тадбирҳои оқилона, ҷонсӯзӣ ва ҷонисориҳои Сарвари ҷавони худро бо як ҷаҳон меҳру ихлос қабул намуда, дар шахсият ва кордонии ӯ шӯкуфтани ғунчаҳои умеди ояндаи хешро медиданд. Ғунчаҳои умеди ҳар як фарди кишвар бо як ҷаҳон меҳру самимияти ватандорию ватансозӣ, рӯз аз рӯз шукуфтанҳо намуд ва имрӯзҳо аз шаҳди ғунчаҳои шукуфта пиру барнои миллати азизамон лаззат бурда истодаанд.
Тоҷикистон аз замони ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ то кунун, марҳилаи кӯтоҳ, вале пурмасъулияту сарнавиштсози эҳёи суннатҳои давлатдории миллию таърихиро пушти сар кардааст. Дар ин муддати кӯтоҳ, дар натиҷаи татбиқи барномаҳои мухталифи иқтисодиву иҷтимоӣ дар кишвар фазои мусоид ба вуҷуд омад ва тадбирҳои андешидаи ҳукумати мамлакат дар таъмини зиндагии шоистаи мардум пайваста амалӣ карда шуда, иқтисодиёт рушду таъмин гарида, сатҳи камбизоатӣ дар кишвар ба таври назаррас коҳиш дода шуд.
Барномаҳои сармоягузории давлатӣ дар ин давраҳо таҳия ва қабул гардиданд, ки онҳо дар соҳаҳои энергетика, нақлиёт, камуникатсия, маориф, тандурустӣ ва кишоварзӣ ҷойгоҳи хосаро касб намуданд. Дар натиҷаи амалишавии барномаҳо рушди соҳаи энергетика дар мамлакат теъдоди зиёди неругоҳҳои хурду бузурги обӣ бунёд шуданд. Дар ин давра, дар соҳаи электроэнергетикаи ҷумҳурӣ 17 лоиҳаи давлатии сармоягузорӣ бо ҷалби зиёда аз 1,8 миллиард доллари ИМА татбиқ гардида, барои соҳа дастовардҳои мусбатро ба бор овард. Ба фаъолият оғоз намудани НБО-и “Помир-1”, “Сангтуда-1” ва “Сангтуда-2”, “Роғун” азнавсозии шабакаҳои энергетикии кишвар, аз ҷумла бунёди хатҳои интиқоли барқи “Лолазор-Хатлон”, “Ҷануб-Шимол”, “Конибодом-Боткент”, зеристгоҳҳои “Сомонӣ”-и шаҳри Кӯлоб, “Хуҷанд-Айнӣ”, ба кор даромадани Маркази гармидиҳии барқии “Душанбе-1” ва ғайраҳо имкон фароҳам оварданд, ки ҳалли мушкилоти соҳаҳои иқтисоди миллӣ ва мушкилоти мардум бо тадриҷ аз байн бардошта шавад.
Қайд кардан ба маврид аст, ки дар заминаи татбиқи барномаи раҳоӣ аз бумбасти камуникатсионӣ, ки бо ташаббуси бевоситаи Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба ҳайси яке аз масъалаҳои мубрами ҳадафҳои стратегии давлат ба миён гузошта шуда буд, дар саросари кишвар роҳҳои замонавии оҳану мошингард сохта ба истифодаи умум пешкаш гардид, ки робитаҳои гуногуни минтақаҳои кишварро аз имконоти бесобиқа бархурдор гардонид. Сохтмон ва ба меъёрҳои байналмиллалӣ мутобиқ карда шудани роҳҳои мошингарди байни минтақавии Душанбе-Кӯлоб-Хоруғ-Қайроқум, Душанбе-Хуҷанд-Айнӣ-Чанак, Душанбе-Турсунзода, Душанбе-Қурғонтеппа-Панҷи Поён, Айнӣ-Панҷакент, бунёд ва ба истифода додани нақбҳои азими “Истиқлол”, “Дӯстӣ”, “Хатлон”, “Озодӣ” ва “Шаҳристон”, ба фаъолият оғоз намудани роҳи оҳани Душанбе-Қурғонтеппа-Кӯлоб ва дигар корнамоиҳое, ки дар раванди бунёдкориву созандагии Ватани азизамон ва баромадан аз бумбасти камуникатсионӣ, ки яке аз ҳадафҳои стратегии мамлакат маҳбус мешавад, халқи куҳанбунёду тамаддунофари тоҷик бори дигар собит сохт, ки дар зери сиёсати созандаи Пешвои ғархори миллат аз ин ҳам ба дастовардҳои бузурги сиёсӣ ноил гашта метавонанд.
Яке аз ҳадафҳои дигари мамлакат ин саноаткунонии босуръат пешнибӣ шуда буд, ки он ба афзоиши коркарди пурраи ашёи хом, ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти рақобатпазири ватанӣ ва ба тақвияти иқтидори содироти кишвар роҳ кушода, барои такомулу тавозуни савдои хориҷӣ ва ҳалли масъалаҳои иҷтимоӣ заминаи мусоид фароҳам овардааст. Дар татбиқи ин ҳадаф бузургтарин корхонаҳои саноатии мамлакат, ба монанди корхонаи алюминийи тоҷик-“ТАЛКО”, корхонаи сементи Душанбе, корхонаҳои пахтатозакунӣ ва равғанкашӣ, консервабарорӣ, корхонаю коргоҳҳои навташкили зиёд, аз ҷумла корхонаҳои муштарак бо кишварҳои мухталифи олам ба мисли “Ширкати саноати куҳии Тоҷикистону Хитой”, “Зарафшон”, “Апрелевка”, “Анзоб” Артели заршӯии “Одина”, “Союз-Зар”, “Ганҷ”, “Покрӯд”, Корхонаи махсуси (қазонии) давлатии ҷумҳуриявии “Тиллои Тоҷик” ва садҳо корхонаҳои хурду миёнаи дигар, ки дар пешбурд ва тараққиёти иқтисодии кишварамон нақши муҳим мебозанд, мисол овардан мумкин аст. Бо назардошти ҳамаи ин масъалаҳо дар Паёми навбатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон солҳои 2022-2026 “Солҳои сонаоткунонӣ” эълон карда шуд.
Дар зери сиёсати хирадмандона, сулҳҷӯёна ва ваҳдатофарини Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, бо пуштибонии неруҳои солими ҷомеа ва фаъолияти рӯзмарраи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон зербинои ҳамаи комёбиҳои назарраси мамлакат ва миллати тоҷикро дар замони Истиқлолияти давлатӣ, бо далелҳои асоснок, бо сарбаландӣ ва ифтихори тоҷикона метавон гуфт, ки дастовардҳои замони соҳибистиқлолии Ватани маҳбубамон беназиру беҳамто маҳсуб меёбанд.
Раиси КИ ҲХДТ дар н.Вахш Салимова С.В.