Бақайдгирӣ Ворид
Ворид ба сомона
tj
Бахшида ба солгарди таъсиси Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон 10 декабри соли равон дар ноҳияи Абдураҳмони Ҷомӣ ҷамъомади бошукуҳ баргузор гардид, ки дар он раҳбарияти ноҳия, аъзои кумитаи вилоятиву ноҳиявии ҲХДТ,
Нишасте ба муносибати Рӯзи ҳуқуқи инсон дар идораи Ваколатдор оид ба ҳуқуқи инсон дар Тоҷикистон баргузор шуд. Ин рӯз ҳамасола 10 декабр гиромӣ дошта мешавад. Ин нишаст бо иштироки намояндагон аз Дастгоҳи иҷроияи
Дар ин чанд сатр ман мехоҳам фикру ақидаи дӯстону ҳамкорон, хешу табор ва аксари кулли сокинони ноҳияи зархези Файзободро барои хонандагони нашрия рӯшан созам. Баъди суҳбату мулоқотҳо фаҳмидам, ки воқеан ҳам ин мардум дар фикру
Аз санаи 1 то 13 ноябри соли равон ҳайати Ҷумҳурии Тоҷикистон иборат аз намояндагони аҳзоби сиёсӣ, ташкилотҳои ҷамъиятӣ ва КМИР бо ҳайатҳои Арманистону Сербия аз рӯи Барномаи «Ҷаҳони Кушода» тариқи озмун дар
/АМИТ «Ховар»/. Нашрияи расмии «Ҷумҳурият» бахшида ба Рӯзи Парчами давлатӣ дар шумораи навбатӣ (21.11.2016,№230) мақолаи муовини якуми раиси Суди ноҳияи Сино Суҳроб Рӯшанзодаро бо сарлавҳаи «Парчам рамзи ифтихору сарфарозист» чоп кардааст.
Тибқи нақшаи чорабиниҳои Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Норак дар доираи гузаронидани чорабиниҳо бахшида ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар китобхонаи марказии шаҳр бо ҷалби аъзоёну ҷонибдорони ҲХДТ аз
Коррупсия яке аз зуҳуроти хавфноки ҷомеа буда, дар миқёси ҷахонӣ ҳамчун ҷинояти вазнин ва яке аз унсурҳои таҳдидкунанда ба амнияти миллӣ ва халалдоркунандаи рушду суботи иҷтимоию иқтисодии давлат эътироф гаштааст.
Дар бораи минтақаи марзӣ қаблан кам маълумот доштам. Ёдам меояд, вақте ки сохтмони роҳи мошингард аз пойтахт ба самти водии Рашт оғоз шуд, нуқтаи охирин Қарамиқ ишора гардида буд. Аз дигар ҷониб ин ҳамон минтақаи марзиест,
РӮЗИ дуюми сафар на-здикии аср моро ба айлоқ мебаранд. Дидани айлоқ, шиносоӣ бо зиндагии мавсимии ин мардум аз ҷумлаи хоҳишҳои мо аст, ки зимни шиносоӣ ба роҳбарияти ноҳия гуфта будем. Дар ибтидо ба андеша фурӯ меравам: чаро
АГАР картошкапарва-риро шуғли асосии ин мардум гӯем, хато нахоҳем кард. Зеро дар ҳар як қитъаи муносиб чӣ дар пастӣ ва ё ҳамвориҳои баланд ин навъи зироатро кишт намуда, аз масофаҳои дур ҷӯйҳо канда об овардаанд.