МАНЗАРИ ВАТАН

Дар баланди чанори дерина
Решааш то ҳанӯз маҳкам аст.
Бод бо баргакаш кунад бозӣ,
Гӯйи дар пештоқ, парчам аст.

Дар таги чашмасор чун алмос
Медурахшад ситора шабҳангом.
Мох, дар қаъри ҳавзи тираранг
Мехазад мисли сангпушт ором.

Қуллаҳо зери чодари шабранг
Гӯйи аслиҳаи зиреҳпушанд,
Пуштаҳо ҳамчу марзбононе
Дар раҳи саҳм дидаву гӯшанд.

Садае пурвиқор дар мӯяш
Шонаи бод раҳ намеёбад.
Шохае рӯи бистари сангин
Бар кафаш такя дода мехобад.

Куҳ аз пушти куҳ саф баста,
Дафтари шеъри нобро монад,
То насозад ба дил варақгардон
Мазмунашро касе намедонад…

Ох бар дарки ин чаҳони ҳусн
Кас набояд ба мояаш афзуд,
Балки дидаву гӯши дарё дошт,
Ё дар ин хок зода бояд шуд.

Ҳамроҳи Авлиёпур