Мо мефахрем, ки чунин Пешвои муаззам дорем

Дар ҳақиқат ин марди шариф шоёни таъриф аст, ки ин миллати парокандаи тоҷиконро, бо ҳамдигар муттаҳид гардонид. Оё дар он рӯзҳои ҷанг касе метавонист, аз хона баромада ба ҷое сафар кунад? Ҳаргиз не. Оё дар рӯзҳои сахт мо метавонистем ба касе кӯмак кунем? Не. Вале, Ҷаноби Олӣ, Пешвои миллати тоҷик ин бори сангинро бар дӯши худ ниҳод ва Рустамона қадам зад, барои муттаҳид намудани миллати худ, то ин ки ҳамаи тоҷиконро аз тамоми гӯшаи дунё ба Ватани худ баргардонд.

Ва як нуқтаи дигарро мехоҳам зикр намоям, ки ин марди шариф дар ҳақиқат подшоҳи хайрхоҳу дасткушодаст, зеро ба ятимону бепарасторон доимо кӯмак мекунад ва намегузорад, ки онҳо танҳоии худро эҳсос намоянд, ин аст мардию мардонагӣ. Худованд ҳам чунин инсонро лоиқ мебинад, ба подшоҳ шудан. Як чизро фаромӯш набояд кард, ки ҳамин тинҷию амонии кишвар барои мо як сарфарозист.

Мо, аввалан шукрона аз худованд мекунем ва баъдан сипосгузорӣ аз Пешвои миллат менамоем, ки ҳамаи ғамхориро барои мо ҷавонон дареғ намедорад. Мо ҷавонон фахр мекунем, ки чунин Пешвои муаззам дорем.
©Муҳаммадюсуф ҚУРБОНОВ, узви ҲХДТ, омӯзгори МТМУ №2, ноҳияи Бохтар