Тасмим гирифтам, ки узви Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон бошам!

Раванди сиёсии ҷаҳони муосир, ки мо дар он умр ба сар мебарем, аз ҳар як инсоне, ки соҳибилм, соҳибихтисос ва масъулиятшинос аст, тақозо менамояд, ки дар ҷомеа мавқеи худро муайян созад.
Вақте ба сиёсат ворид мешавем, ин моро водор мекунад, ки ба ҳар як падидаву ҳаводисе, ки дар кишвар ва фаротар аз он дар ҷаҳон ба вуқӯъ меояд, баҳои воқеона дода, мавқеи худ ва кишвари худро дар онҳо дақиқ муайян намоем. Дар ҷаҳони муосир роҳи асосии иштирок ва саҳмгузорь дар ҳаёти сиёсь шомил шудан ба ҳизби сиёсь мебошад.
Тасмим гирифтам, ки расман аъзои ҳизби сиёсие бошам. Аз ин рӯ ба оинномаҳои ҳизбҳои сиёсии кишвар таваҷҷуҳ намуда, фаъолиятҳо ва барномаҳои онҳоро мавриди омӯзиши ҷиддь қарор додам.
Баъд аз ин, ба натиҷае расидам, ки узви Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон бошам.
Аввалин омиле, ки ба он таваҷҷуҳ намудам шахсияти роҳбар дар ҳизбҳои сиёсь буд. Зеро роҳбари аввали ҳар як ҳизби сиёсь дар нуфузу эътибори он нақши асось дорад. Роҳбари Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон Пешвои миллат муҳтарам Эмомаль Раҳмон дар муқоиса бо дигар роҳбарони ҳизбҳои сиёсь бартарияти калонеро доро мебошад, ки тавассути хизматҳои бузургу беназири худ ин маъруфиятиро соҳиб гардидааст. Мардуми мамлакт нақши ин шахсияти бузурги сиёсиро дар сарнавишти миллату давлат хуб медонанд. Ин нахустин омиле буд, ки маро ба аъзои ин ҳизб шудан водор кард.
Роҳи тайнамудаи ҲХДТ дар чаҳоряк аср роҳи пуршараф аст. Зеро дар ҳама дастовардҳои даврони истиқлол ҲХДТ саҳм дошта, тамоми иқдомҳои амалигардида дар асоси барномаҳои ҲХДТ руйи кор омадаанд. ҲХДТ дар замони фаъолияти худ мисли дигар ҳизбҳои сиёсь танҳо назарияпардозь накардааст. Ҳар ғоя ва нақшаи худро амалан иҷро кардааст. Ман нақши ин ҳизбро дар ба миён овардани суботу амният ва ваҳдати милль баръало мушоҳида кардам.
Таваҷҷуҳ ба барномаи ҳизбҳои сиёии кишвар тасмими маро барои аъзои ҲХДТ шудан тақвият бахшид. Зеро барномаҳои ҲХДТ бо баъзе хусусиятҳо ва бартариҳои худ аз барномаҳои ҳизбҳои сиёсии кишвар ба кулли фарқ мекунад. Барномаҳои ҲХДТ фарогир буда, ба рушди ҳамаҷонибаи Тоҷикистон нигаронида шудаанд.
ҲХДТ дар кишвар ягона ниҳоди сиёсиест, ки ба масъалаи беҳбудии вазъияти муҳоҷирони меҳнать таваҷҷуҳи хосса зоҳир намуда, беҳбудии вазъи муҳоҷирон ва оилаҳои онҳоро дар барномаҳои худ ғунҷондааст. Ба маълумоти ман ҳизб дар Федератсияи Россия, ки муҳоҷирони корь асосан дар он кишвар қарор доранд қабулгоҳи ҷамъиять ифтитоҳ намудааст.
Ин иқдоми наҷиб ва шоистаи таҳсини ҲХДТ муҳоҷирони меҳнатиро рӯҳбаланд намудааст.
Нуктаи муҳими дигаре, ки маро ба узви ҲХДТ шудан водор намуд ин баробариву таносубияти ҳамаи маҳаллу минтақаҳои Тоҷикистон дар пешниҳоди вакилон ба Парлумони мамлакат аст, ки маҳорати касбию сифатҳои кордонь ва зарфияти онҳоро дар назар гирифта мешавад.
Зимнан қайд бояд намоям, ки ҲХДТ имрӯз ба як неруи тавонои умумимилль ва умумиҷумҳуриявь табдил ёфтааст, ки рушди тамоми бахшу самтҳои муҳими давлатдориро дар таваҷҷуҳи худ қарор додааст.
Пайвастан ба узвияти ҲХДТ ба маънои том ҳамроҳ будан бо халқи худ аст.