Ишқ - ширинтарин ханда ва талхтарин гиря

Рози маргамро аз сози най биҷӯед.

Ошиқӣ ба худ, хиёнат ба дигарон аст.

Муҳаббат он аст, ки ниёзҳои тарафайн бароварда шавад.

Ишқ ифтихор аст, ошиқӣ сарбаландӣ .

Қаҳри ту сахттар аз қаҳри ман аст, ки ба хобам ҳам намеоӣ?..

Бистари аз ишқ холиямро хобҳои бо ту будан пур мекунад. Қалби лабрези ишқамро холигаҳи нигоҳат тиҳӣ медорад.

Ишқ гуфтану шунидани розу ниёз, яъне пур шудану дилпурона холӣ шудан пеши ҳам аст.

Худовандо, агар ба нафрат мубаддал гаштани муҳаббат ин дараҷа осон буд, чаро чунин тӯлонӣ ранҷам додӣ?

Айби ту нест, ки фиребам додӣ. Гуноҳи ман аст, ки бовар кардам.