Тарбия аз батни модар шурӯъ мешавад

Олимони соҳаи тиб ҳанӯз аз давраҳои қадим гуфтаанд, ки «оғғози тарбия аз батни модар шурӯъ мешавад, минбаъд дар муҳити зист ташаккул меёбад». Пас, волидонро мебояд таълиму тарбияро аз замоне, фарзанддор мешаванд, оғоз намоянд. Кӯдакон ҳанӯз аз батни модар эҳсосоти модарро ҳис мекунанд. Ҷомеаи имрӯза бояд дар тарбияи фарзанд кӯшиши зиёд ба харҷ диҳанд. Унсурмаолии Кайковус дар «Қобуснома»-и худ навишт, ки ҳам дар тарбияи фарзанди худ саҳм гузошту ҳам фарзандони дигаронро бо китоби пур аз панду ҳикмат ба роҳи рост ҳидоят намуд.
Дар ҷумҳурӣ аз моҳи августи соли 2011 Қонун «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» амал мекунад, ки марому мақсади қонуни мазкур пурзӯр намудани масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд мебошад.
Пеш аз имзо расидани қонуни мазкур волидоне, ки ба мактабу омӯзгорон робита доштанд кам ба назар мерасиданд ва аз рафти донишу савияи ахлоқи фарзандонашон пурсон намешуданд. Аз рафти мушоҳидаҳо имрӯзҳо маълум мешавад, ки ба ғайр аз он ки дар маҷлисҳои падару модарон омадан, боз дар дарсҳо низ иштирок мекунанд. Аз роҳбарони синф ва омӯзгорон аз рафтору кирдор ва дониши фарзандонашонро пурсон мешаванд. Ин робитаи волидон ва омӯзгорон масъулият ва шавқи кӯдаконро ба дониш ва рафтори намунавӣ доштан зиёд месозад.
Яъне агар оғози тарбия аз оила ифтитоҳ ёбад, минбаъд дар боғча ва мактаб рушд мекунад. Маҳз ба ин хотир имрӯз волидон бо боғчаю мактаб робита доранд, то аз муҳите, ки фарзандашонро давоми умр интизор аст, огаҳӣ пайдо намоянд.
Тарбияи фарзанд барои ҳар фарди ҷомеа, хоҳ ҷавону хоҳ пир муҳим аст. Хулқу атвори ҳамидаи инсонӣ метавонад одамро ба қуллаҳои баланди шарафмандии инсонӣ бирасонад. Аз ин рӯ, ҳар яки мо вазифадорем нисбат ба тарбияи фарзандон таваҷҷуҳи ҷиддӣ намоем, то тавонем насли хубу ба ҷомеа лозимиро тарбия карда, ба зиндагӣ раҳнамун созем.
Саида Хоҷаева