Хуҷанд Рӯзи Рӯдакиро таҷлил намуд

Дар шаҳри бостонии Хуҷанд бо иштироки Рустам Раҳматзода, муовини аввали Раиси вилояти Суғд, Маъруф Муҳаммадзода, Раиси шаҳри Хуҷанд, Шоирони халқии Тоҷикистон Фарзона ва Аҳмадҷони Раҳматзод ва аҳли илму адаб аз Рӯзи Рӯдакӣ-Қофисалори адабиёти классисикии тоҷик ҷашн гирифта шуд.
Нахуст зери пайкараи устод Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ чун рамзи эҳтиром гулчанбар гузошта шуд. Сипас дар Кохи «Суғдиён» маҷлиси тантанавӣ баргузор гардид. Раиси шаҳри Хуҷанд Маъруф Муҳаммадзода зимни ироаи номаи табрикотии худ таъкид дошт, ки «Давлат ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри устувории пояҳои давлатдорӣ ва дар руҳияи ватандўстӣ тарбия намудани шаҳрвандон ва умуман ҷомеаи кишвар, бузургдошти шахсиятҳои адабию фарҳангӣ ва илмиро омили муҳим мешуморанд. Ватандўстӣ ҳиссиёти ниҳоят амиқи инсонист, ки решааш ба асрҳо ва ҳазорсолаҳо рафта мерасад. Аз ҳиссиёти волои ифтихор доштан аз Ватан ва ватандорӣ олитар, шарифтар, бузургу қавитар тафохуре нест ва буда ҳам наметавонад”.

Маъруф Муҳаммадзода афзуд, ки «Масъалаи омўзиши осори таърихиву фарҳангӣ ва арҷгузорӣ ба хизматҳои фарзандони бузурги миллат дар роҳи таҳкими Истиқлолияти давлатӣ ва густариш пайдо кардани раванди худшиносиву худогоҳии ҳар як халқу миллат аҳамияти басо муҳим дорад. Бо ин мақсад дар баробари амалӣ намудани дигар тадбирҳои фарҳангиву адабӣ 22 сентябр Рўзи Рўдакӣ муқаррар гардидааст, ки ин санаи фархундаро метавон рўзи шеъри оламгири форсӣ низ муаррифӣ намуд. Бузургдошти осори Абўабдуллоҳи Рўдакӣ дар шумори муҳимтарин тадбирҳое маҳсуб мешавад, ки дар канори бозгўи нақшу мақоми сиёсати давлатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ–Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мавриди гиромӣ доштани ёди фарзонагони миллати тоҷик ва арҷу тақдири чеҳраҳои беназири адабии ҷомеаи мо ба сўи худшиносиву худогоҳӣ ҳидоят менамояд».
Таъкид шуд, ки қудрату нерўи ҳар забон, пеш аз ҳама, ба нерўи хирад ва заковати суханварон ва андешапардозон пайванд аст. Аз ин ҷост, ки чун сухан дар мавриди забони тоҷикӣ ва шеъри оламгири форсу тоҷик меравад, шахсияти устод Абўабдуллоҳи Рўдакӣ ба ҳайси нахустин сухангустаре, ки дар вусъати меъёрҳои аслии шинохти шеър гуфтору андеша ва афкори хешро ғунҷоиш додааст, намоён мегардад. Устод Абўабдуллоҳи Рўдакӣ дар олами шеъру шоирӣ ба мақоме расида-аст, ки дар таърихи зиёда аз ҳазорсолаи адабиёт кам касоне ба он сатҳ расидаанд. Ҳамин аст, ки ўро бо унвонҳои “Султони шоирон”, “Соҳибқирони шоирӣ”, “Устоди устодон” ва “Нахустустод” ёд мекунанд.
Сипас, муовини аввали Раиси вилояти Суғд Рустам Раҳматзода номаи табрикотии Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзодаро ба муносибати Рӯзи Рӯдакӣ ироа намуд, ки дар он аз ҷумла зикр шудааст: «Забони тоҷикӣ беш аз ҳазор сол аст, ки ба сифати забони адабӣ дар хидмати соҳибзабонон қарор дорад ва ҳастии беш аз ҳазорсолаи забони адабии тоҷикиро осори мондагори илмиву адабие, ки аз ҷониби Одамушшуаро Рӯдакӣ, Ҳаким Фирдавсӣ, Ибни Сино, Берунӣ ва нобиғагони дигар рӯи саҳфаҳои таърих рехтаанд, ба субут мерасонад. Дар оғози ташаккули забони адабии тоҷикӣ дар ҳимояву ҳифз ва бузургдошти он амирони олигуҳар чун Исмоили Сомонӣ, Мансур ибни Нӯҳи Сомонӣ ва дигарон хидмати таърихиро ба анҷом расонида, онро аз ҳамлаву ҳуҷум ва фишори забонҳои бегона, бахусус арабӣ, дар амон нигаҳ доштанд. Дар бақову пойдории забони тоҷикӣ саҳми Сардафтари адабиёти классики тоҷик Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ ниҳоят калон аст. Рӯдакӣ барои тамоми шоирони адабиёти тоҷику форс мақоми сарвариро дорад, бинобар ин ҳама ҷо аз ӯ ба унвонҳои «одамушшуаро», «устоди сухан», «устоди шоирон», «устоди Аҷам» бо муҳаббату ихлос ва эҳтиром сухан гуфтаанд. Баракати шеъри Рӯдакӣ буд, ки забони тоҷикӣ дар замони Сомониён рушду камол ёфт, пеш аз Рӯдакӣ шоире, ки дар забони форсӣ соҳиби девони комил бошад, маълум нест. Ба ишораи сарчашмаҳо Рӯдакӣ ихтироъкори бисёр шаклҳои шеърӣ буда, аз ҷумла рубоиро маҳз ӯ падид овардааст, нахустин тарҳи маснавӣ ҳам аз Одамушшуаро Рӯдакӣ будааст. Устод Рӯдакӣ бо шеърҳои худ асоси сабки хуросониро гузошт, мактабе ба вуҷуд овард, ки адабиёти тоҷику форс аз он сарчашма гирифт. Баъд аз даргузашти Рӯдакӣ бисёр шоирони тоҷику форс ба эҷодиёти Рӯдакӣ пайравӣ кардаанд, зеро забони соддаю оммафаҳм ва тарзи баёни равони каломи Рӯдакӣ барои шоирон намунаи ибрат буд».
Сипас, Шоирони халқии Тоҷикистон Фарзона ва Аҳмадҷони Раҳматзод роҷеъ ба саҳми Устод Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ дар бунёд ва ташаккули адабиёти классики тоҷик андешаҳои хешро баён доштанд.
Таъкид шуд, ки баргузории Рўзи Рўдакӣ моро ба асли хеш, ба суннатҳои давлатдории нахустин давлати миллиамон – давлати Сомониён, бо андешаҳои воло ва ҷовидонаи Исмоили Сомонӣ ва дигар шоҳони адолатпешаву фарҳангдўсти ин давлати бузург ба таври ногусастанӣ мепайвандад.
Ситораҳои санъати тоҷик ба чорабинӣ ҳусни дигар бахшиданд.

Дафтари матбуоти
Раиси шаҳри Хуҷанд