Хатари терроризму экстремизм дар ҳаёти ҷавонон

Имрўзҳо дар як қатор давлатҳо ҷангҳои харобиовар идома дошта, боиси афзоиши фарориёни иҷборӣ, бекорӣ, гуруснагӣ ва шиддат гирифтани масъалаҳои дигари иҷтимоӣ гардидаанд. Терроризм ва ифродгароӣ беш аз ҳарвақта авҷ гирифта, бо оқибатҳои даҳшатвору бераҳмонаи худ ба праблемаи ҷиддитарини инсоният дар асри XXI табдил ёфтааст. Хушбахтиовар аст, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар Паёми худ моро аз ин хатари пурдаҳшат огоҳ намуда, моро ҳидоят менамоянд, ки ба қадри тенҷию оромӣ расем ва шукри сарзамини осудаамонро кунем.
Бо вуҷуди таъкидҳои ҳамешагӣ, тақвият ёфтани мубориза дар ин самт, зиёд шудани ташкилотҳои радикалии исломӣ ва террористӣ, ки тарсондан ва хушунатро ҳамчун як воситаи муҳим барои тадбиқи манфиатҳои худ пайгирӣ мекунанд, аҳёнан зарари худро ба ҷавонони мо низ мерасононд. Таҳлили сарчашмаҳо нишон медиҳад, ки бештар ҷавонон, ки яке аз қишри осебпазири ҷомеа ба ҳисоб мераванд, аксаран аз ин ҳадафи асосии гурўҳҳои экстремистӣ ва террористӣ мегарданд. Гурўҳҳои ифротию террористӣ барои истифодаи қувваи бузурги ҷавонон тамоми роҳу тадбирҳоро меандешанд, то онҳоро фирефтаи доми худ созанд. Аз ин рў зарур ва ҳатмист, ки дар ин самт тадбирҳо ба маротиб бояд пурзур гарданд.
Ҳодисаҳои ба вуҷудомада нишон медиҳанд, ки сабабҳои аслии фирефта шудани ҷавонон ин дарки паст, иродаи заиф, дониши пасти динӣ, робитаи нокифояи падару модарон бо мактаб, риоя нагардидани талаботҳои Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» ва мононди ин мебошанд. Агарчи мушкилиҳои зикргардида дар назар хурд намоянд ҳам, аммо маҳз ҳамин раванд ба он оварда мерасонад, ки дар миёни ҷавонон ташаккул ва дарки масъалаҳо, хулосаи дақиқ баровардан аз ҳодисаҳои хатарзо ва интихоби роҳи дурусту мавқеи муайян, дида мешавад.

Саида Хоҷаева