Як писар гумм кард Яқуб ҳарду чашмаш кӯр шуд, Чун нагирям ман, ки як олам писар гум кардаам. Гулрӯ ба сардиҳои сахти дай нигоҳ накарда, пиёда роҳи деҳаи Ёзғанди Тавилдараро пеш гирифт. Моҳбӣ ҳам натавонист ӯро аз раъйяш

Тараххаси дари квартира маро як қад паронд. Ҷаста аз диван хестам. «Чӣ гап бошад?». Шарфаи ба подарӣ бархӯрдани чизи дигаре шунида шуд ва пас фиғони имдодталабонаи саге тамоми бинои чаҳорқабатаи истиқоматии шастквартирадорӣ моро ларзонд.

Солҳои ахир Маҷористон (Венгрия) ба мардуми қитъаи Аврупо «туҳфа»-ҳои нав ба навро тақдим мекунад. Яке аз инҳо чунин аст, ки миллатгароёни ин кишвар ба идеологияи нав мароқ зоҳир мекунанд. Ин ҳам бошад…маӢл паӢдо кардан ба

Марди миёнаќади жулидамў, ки чехраи рангпаридаи пурожанг дошт, атрофи симчўби сари рох даврзанон, пой мекуфт ва бо овози на он ќадар баланд сурудеро зам-зама мекард. - Як, ду, се, ху, ху… Агар он турки шерози ба даст орад дили моро.. Ба холи хиндуяш бахшам Самарќанду Бухороро.

1500 — Аврупоиҳои аввалин ба Бразилия омада, резишгоҳи Амазонкаро кашф намуданд. 1924 — Шаҳри Петроград ба Ленинград номгузорӣ шуд. 1956 — Анҷумани X-уми Ҳизби коммунисти Тоҷикистон ба кор шурӯъ кард.

Асп дар фарҳанги ҷаҳонӣ мақоми хосаеро ишғол мекунад. Аз ин рӯ мардуми миллатҳои гуногун мувофиқи шугуну бовариҳояшон этиқодҳои мухталиферо нисбат ба асп дар фарҳангашон инъикос мекунанд. Аз қадим дар байни

«Мо мехоҳем ҳамчун соҳибони давлати соҳибистиқлоли миллӣ аз чанголи карахтӣ ва бегонапарастӣ раҳида, дар зери парчами тамаддуни гузаштагони хирадманди худ ба ифтихори миллӣ, худшиносӣ ва ваҳдати комили миллӣ бирасем…»

Таърихи инсоният аз ҳодисот бисёр ғанист, ки бархе аз онҳо ҳатто баъд аз гузаштани ҳазорҳо сол ба мафкураи муосирон таъсир мерасонанд. Дар баъзе маврид онҳо то андозае хусусияти «сакралӣ», яъне «муқаддас» мегиранд ва дар тамаддуну фарҳанги

ОғОЗ Ба ӯ ҳукми абад доданд, аммо ман бори аввал аст, аз қатъи ҷазои қатл норозиям. Ӯро то охири умр зиндонӣ карданд, бори нахуст мехоҳам умри ин ҷинояткор дар зиндон ҳарчи дуру дароз бошад. Вайро дар доираҳои