Бақайдгирӣ Ворид
Ворид ба сомона
tj
Китоб - аз калимаи арабӣ: كتاب гирифта шуда — навиштаҷоти варақҳои ҷилдшудаест, ки воситаи интишоргардонӣ ва нигоҳдории маълумот, идея, образ (тасвир) ва донишҳост. Китоб васоили муҳимми ахбори оммавӣ, илмӣ ва
Ҳарчанд Истиқлолияти давлатии мо ҷашни Наврӯзро дубора эҳё карда ба оламиён дарак аз пайки некӯӣ доштани он дода бошад ҳам, қариб дар тамоми навоҳии кишвар ойинҳои онро ба таври бояд истифода намекунанд. Баръакс бо чанд дегу чахдек
Наврӯз миёни мардуми Тоҷикистон, аз маҳбубияти том бархӯрдор аст, зеро Наврӯз қадимтарин ва бузургтарин, азизтарин, маъруфтарину машҳуртарин ҷашни мардумӣ маҳсуб меёбад. Наврӯз оғози баҳор буда, барои мардуми мо
Аз 11 то 15 марти соли равон бахшида ба 100-солагии Донишкадаи давлатии киноматографии ба номи С.А. Герасимови шаҳри Маскав дар якчанд кишварҳои собиқ давлати абарқудрати Шӯравӣ, аз ҷумла дар Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзҳои
Дар дунёи мусиқии классикии тоҷик, яке аз дастовардҳои бузурги миллӣ санъати мақомхони мебошад, ки он таи қарнҳову замонҳои мухталиф дар ҳамбастагӣ бо дигар анвои ҳунарҳои зебову падидаҳои назми классикии тоҷик,
Сухан заҳру позаҳру гарм асту сард, Сухан талху ширину дармони дард. Гузаштагони ҳаётдидаи бошарафи мо саломро алифбои одоб номидаанд. Аз ин рӯ, онҳо ба ҳамаи хурду калон, шиносу ношинос салом медоданду саломро қарзи Худо
Дар Қасри фарҳанги «Гулистон»-и ноҳияи Ҷаббор Расулов фестивал–озмуни «Чакомаи гесӯ» доир шуд. Дар фестивал намояндаи Мақомоти иҷроияи Ҳокимияти давлатии вилояти Суғд Ғаффорзода Нигора, муовини раиси ноҳия Эгамзода Зулола, мудири
Ҳар қадар, ки ба сарҳади пирӣ наздик мешавам, айёми ҷавонӣ, солҳои донишҷӯӣ, устодону ҳамсабақон ва лаҳзаҳои беҳтарину гуворои ин айёми ширину тилоии умр бештар ба ёдам мерасанд. Дар заминаи ҳамин
Рӯ овардан ба асолати миллӣ, тарғиби фарҳангу тамаддуни беш аз ҳазорсола ва дар тинати шаҳрвандон бедор кардани худшиносии миллӣ аз рукнҳои асосии соҳибдавлатии кишвар маҳсуб меёбад. 27 сол аст, ки Тоҷикистони озоду обод давлатдории
Халқ офаранда, тарғибкунанда ва нигоҳдорандаи фарҳанги хеш буда, дар тӯли қарнҳо ин вазифаю масъулиятро иҷро карда, то замонҳои мо оварда расондааст. Албатта барои шинохти миллат на танҳо сиёсатмадорон, балки ҳар як фарди солимфикри