Бақайдгирӣ Ворид
Ворид ба сомона
tj
» » Страница 34
Шуд баҳору дашту домон хуш гулафшон гаштааст, Ғунча мино, шоха соқӣ, анбарафшон гаштааст.
Тавозуъ аз нуқтаи назари ислом, зинати одоб ва таровати инсонгарист. Ва ба ин мақом сазовор шудан бояд майлу хоҳиши ҳар як мусулмон ва инсон бошад.
Ту эй зан, эй фаришта, посдори нури имонӣ, Самои зиндагӣ ҳастиву файзе ту ба ҳар хонӣ.
Тоҷикистони азизи мо табиати биҳиштосо дорад ва мо ҳамагон дар мавзеҳои зебоманзари он сайру гашт карданро дӯст медорем. Баъзан аз он бехабар мемонем, ки дар паҳлуи мо хазандагони заҳрдори зиёде ба сар мебаранд, ки бароямон хатарноканд. Ва яке аз чунин
Таҷлил аз рӯзи "Иди озодии занон", ки дар даврони мавҷудияти давлати пурқудрати Итиҳоди Шӯравӣ ҳамчун иди байналмилалии занон ҳамасола сурат мегирифт, аз нигоҳи мақому манзалат ва моҳияти худ дорои хусусиёти сиёсӣ буда,
Ба таваҷҷуҳи Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон, Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд ва шаҳри Хуҷанд
Калигула (12-41 милодӣ), императори Рим: Ё хоксорона бояд зист, ё шоҳ бояд буд. Роҳи саввум нест. Бигзор ба ман нафрат дошта бошанд, ба ман зарур он аст, ки аз ман битарсанд. Чунон бизан, ки ӯ ҳис кунад, ки мурда истодааст! (ба ҷаллод).
Таърих гувоҳ аст, ки мардуми мо ҳанӯз аз давраҳои хеле қадим ба тарбияи фарзанд аҳамияти махсус зоҳир намуда, барои дар руҳияи ватандӯстиву ватанпарварӣ, хештаншиносву худогоҳӣ ва ахлоқи ҳамида доштану бо нангу ор
Инак, боз баҳор омад, баҳори нозанин, баҳори сабзазор, баҳоре ки накҳатафзо ва рангин аст!
25 декабри соли 2010 дар ноҳияи Ҳисор иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ Абулхайр Орифов аз олам чашм пӯшид. Абулхайр Орифов ягона намоянда аз мардумони Осиёи Миёна ва Қафқоз буд, ки дар мурофиаи таърихии Нюренберг, ки дар он саркардаҳои зиндамондаи